Skrzyżowanie alejek
Fontanna z Żabką (Żabia).
Początkowo znajdowała się przy skrzydle wschodnim pałacu, a następnie przeniesiona do ogrodu nad Stawem Karpiowym naprzeciwko Oranżerii. Wykonana w tysiąc osiemset czterdziestym pierwszym roku, podarowana księżnej Dorocie przez króla Prus Fryderyka Wilhelma czwartego, według modelu Christiana Daniela Raucha przez berlińską wytwórnię Moritza Geiβa. Przebudowana i przeniesiona nad rzekę Bóbr w roku tysiąc dziewięćset piątym jako część Ogrodu Ludwika. Widok na lewo przedstawia zaporę na Bobrze wraz z elektrownią utworzoną w tysiąc dziewięćset dwudziestym czwartym roku. Nieopodal zabudowań gospodarczych Zagrody Doroty, na jej początku znajdował się Plac Schulenburg, upamiętniający trzeciego i ostatniego męża księżnej Wilhelminy Katarzyny, hrabiego Karla Rudolfa von Schulenburg (tysiąc siedemset siedemdziesiąt osiem, tysiąc osiemset pięćdziesiąt sześć), który był później administratorem dóbr książęcych za panowania księżnej Doroty. Idąc dalej z biegiem Młynówki docieramy do Mostu Elżbiety, dziś tylko drewnianej kładki prowadzącej do Parku Średniego, zwanego Bażanciarnią.
Łączył Ogród Przypałacowy z Ogrodem Średnim czyli Bażanciarnią. Istnieje potwierdzenie, że most egzystował już od roku tysiąc siedemset siedemdziesiątego siódmego. W okresie panowania księżnej Doroty, nazywano go Mostem Elżbiety w celu upamiętnienia królowej Prus Elżbiety Ludwiki Wittelsbach. W wyniku gwałtownej powodzi most w tysiąc siedemset siedemdziesiątym siódmym roku bardzo ucierpiał a jego odbudowa zakończyła się w tysiąc dziewięćset pierwszym roku. Dawny Most Elżbiety usytuowany był dwadzieścia metrów w lewo od dzisiejszej drewnianej Kładki Parkowej. Widoczne są jeszcze pozostałości tego murowanego mostu. Nazwa Bażanciarnia (Fasanerie) kojarzy się z hodowlą bażantów i ptaszarnią, która w latach późniejszych dziewiętnastego wieku była tam prowadzona. Z Mostu Elżbiety mamy też widok w kierunku północnym na pałac i Fontannę Główną.
Łączył Ogród Przypałacowy z Ogrodem Średnim czyli Bażanciarnią. Istnieje potwierdzenie, że most egzystował już od roku tysiąc siedemset siedemdziesiątego siódmego. W okresie panowania księżnej Doroty, nazywano go Mostem Elżbiety w celu upamiętnienia królowej Prus Elżbiety Ludwiki Wittelsbach. W wyniku gwałtownej powodzi most w tysiąc siedemset siedemdziesiątym siódmym roku bardzo ucierpiał a jego odbudowa zakończyła się w tysiąc dziewięćset pierwszym roku. Dawny Most Elżbiety usytuowany był dwadzieścia metrów w lewo od dzisiejszej drewnianej Kładki Parkowej. Widoczne są jeszcze pozostałości tego murowanego mostu. Nazwa Bażanciarnia (Fasanerie) kojarzy się z hodowlą bażantów i ptaszarnią, która w latach późniejszych dziewiętnastego wieku była tam prowadzona. Z Mostu Elżbiety mamy też widok w kierunku północnym na pałac i Fontannę Główną.